Rozdział 3

sony erricson xperia arc s ♥

*ziewa*
Wstałam z łóżka, ubrałam kapcie i spojrzałam na mój zegar w kształcie serca. Była godzina 10am. Spóźniłam się do szkoły o 2 godziny! Zjadłam kanapkę z nutellą i pobiegłam do szkoły. W drodze nie mogłam złapać żadnej taksówki, usiadłam na szarym przystanku obok zabłąkanego bezdomnego. Facet nie dawał żadnej oznaki życia więc podeszłam do niego i szturchnęłam go w ramię.  Efekt był jednolity, w strachu bezdomny uderzył mnie w brzuch i upadłam na chodnik. Mężczyzna się tylko zaśmiał i poszedł. Przyjechał autobus. Wsiadłam i wszystkie miejsca były zajęte przez osoby emerytowane. Czułam się jakbym była w jakimś kiepskim horrorze. Na drugim przystanku wsiadł pewien mężczyzna. Sprawdzał ludziom bilety, to był kanar! Nie spodziewałam się, iż w Chicago taka branża tu istnieje. Nie miałam cholernego biletu, więc szybko wyszłam. Biegłam wzdłóż murowanego budynku, który przypominał ruiny Hogwartu. Kanar biegł za mną, byłam strasznie zmartwiona, gdyż nie znałam drogi powrotnej. Skręciłam w głuchą ulice. Jestem w pułapce, facet mnie dogonił a ja nie wiedziałam jak mam się uratować. Kopnęłam go w czułe miejsce, on zwijał się z bólu a ja wykorzystałam tę niezręczną chwilę i uciekłam gdzie pieprz rośnie. Chciałam zadzwonić do mamy, ale telefon wypadł mi jak uciekałam przed mężczyzną. Bałam się tam wrócić, bo on tam mógł być. Nagle gdy smutna siedziałam na ławce w parku podchodzi do mnie jakiś chłopak. Był mi znany ale nie mogłam sobie przypomnieć. Zapytał się  mi czy wszystko w porządku. Wykrzyczałam na cały park "KURWA MAM TEGO DOSYĆ, CHCĘ DO POLSKI". Na szczęście chłopak nie zrozumiał mnie, gdyż darłam się w języku polskim. Najwidoczniej wystraszyłam go i poszedł. Cała moja nadzieja na normalne życie w U.S.A legły w gruzach. Mam dosyć tego popieprzonego miejsca. Gdy na zegarach wybiła godzina 12 am, szłam wzdłuż podobnych torów których przebiegały obok bloku mamy. Po 3-godzinnej podróży torami, trafiłam do domu. Nikt nie był tak szczęśliwy jak ja. Otworzyłam drzwi do domu i zaczęłam się pakować. Życie w zagranicy nie jest takie piękne jak się wydaje. Gdy moja mama przyjechała z pracy zastała mnie z zapakowaną walizką. Mama tylko spojrzała na mnie złowrogim spojrzeniem i poszła do kuchni. Mój pomysł wyśmiała mi prosto w twarz i oznajmiła, że wszystko się polepszy. Uwierzyłam jej na słowo.  Po południu razem z Amelie poszłam do parku. Opowiedziałam jej moją dzisiejszą dziwną przygodę.  Koleżanka podarowała mi bransoletkę z napisem "forever and never ever". To była jedyna osoba, której tak naprawdę obdarzyłam moją pieprzoną ufnością.  Potem doszła do nas jeszcze Tess i razem wybrałyśmy się na nowy film do kina 4d. Łii, nigdy nie oglądałam filmu 4d. Ucieszyłam się i wzięłam od mamy pieniądze. Po seansie, nasze usta były jakbyśmy włożyły tam watę! Nadmiar popcornu, to horror ! :D Gdy wracałyśmy do domu, zaczepił nas ten sam chłopak, któremu darłam się do ucha. Okazało się, że przyszedł oddać mi mój telefon. Oddał i poszedł :c Podziękowałam mu i przeprosiłam że krzyczałam mu do ucha. Gdy przyjaciółki odprowadziły mnie pod mój blok, zauważyłam nową osobę w liście kontaktów. Był to Juss, chłopak z moim telefon. Teraz zaczęłam się zastanawiać. Drew or Juss.

______________________________________________

Kurcze, ciągle źle pisze :D Jakoś fantazji nie mam. Pozdraawiam mojego pierwszego obserwatora  ChoCoLaTe :)